Każdego roku liturgicznego okres Bożego Narodzenia kończy się Świętem Chrztu Pańskiego. Kościół celebruje w tym dniu przyjęcie chrztu przez samego Jezusa z rąk Jana Chrzciciela. Jezus, będąc już dorosłym mężczyzną, w wieku 30 lat, poddaje się tradycyjnemu rytuałowi chrztu udzielonego przez Jana Chrzciciela w rzecze Jordan, by nadać mu w swoim czasie całkowicie innego, zbawczego znaczenia. Zostanie ono bowiem wypełnione treścią podczas Jego zbawczej męki, śmierci i zmartwychwstania, dając tym samym każdemu z nas dostęp do tego zbawienia. Rzeczywiście, teologia uczy, że chrzest gładzi grzechy, ten pierworodny, ale i wszystkie dotychczas popełnione, mocą zbawczej śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Chrzest daje nam w ten sposób udział w tych zbawczych wydarzeniach paschalnych Zbawiciela wyposażając tego, który go przyjmuje w konieczną do tego łaskę. W ten sposób chrzest otwiera również bramy Kościoła, instytucji zbawczej Jezusa Chrystusa, która szafuje sakramentami i pozwala korzystać z tych środków zbawienia. Chrzest Chrystusa wprowadza nas tym samym w tajemnicę chrztu każdego z nas.

Wyjątkowość chrztu Jezusa Chrystusa polega na tym, że po Jego śmierci i zmartwychwstaniu zacznie On chrzcić "Duchem Świętym i ogniem", jak zapewnia Jan Chrzciciel, widząc w Jezusie "baranka Bożego, który gładzi grzechy świata". Różnica między chrztem Jana a Jezusa jest zasadnicza: Jezus obdarza łaską zbawienia (Duchem Świętym), dopełniając tym samym to, czego brakowało naturalnym formom oblacji, które niejako historycznie przygotowywały naturalny grunt dla łaski. Jak mówi tradycja, uświęcił niejako wody Jordanu wchodząc w nie. Teraz można zrozumieć, dlaczego Jan Chrzciciel mówi, że to raczej on potrzebuje chrztu od Jezusa, bo Ten nie tylko nie potrzebuje nawrócenia, które Jan głosił chrzcząc innych, ale dopiero z Jego prawdziwego chrztu (śmierci i zmartwychwstania) popłynie łaska zbawienia. Jeszcze jedną ciekawą rzecz należy tu zauważyć; otóż w chwili naszego chrztu, również niejako nad nami, jak nad Jezusem, pojawia się Duch Święty niczym gołębica, a Bóg Ojciec wypowiada słowa: "to jest mój syn umiłowany, w którym mam upodobanie". Oczywiście, chodzi tu o synostwo przybrane, synostwo w Synu Bożym, o którym na innym miejscu mówi św. Paweł, bowiem, w wyniku chrztu "otrzymujemy Ducha przybrania za synów, w którym (jak Jezus) możemy wołać: Abba Ojcze".

Rzeczywiście, dziwnym się wydaje, że jeszcze do niedawna nie było w Kościele rzymskim specjalnego święta tego wydarzenia historycznego, o którym bardzo wyraźnie mówi przecież Biblia. Być może dlatego, że Kościół uwypukla tajemnicę chrztu świętego i jego chrystologiczne znaczenie podczas Świąt Paschalnych, z których to dopiero wypływa łaska zbawienia i kiedy to (w Wielką Sobotę) szczególnie poleca się udzielać chrztu przyszłym katechumenom. Chrzest Jesusa na tym tle wydaje się być jakby symbolicznym zakończeniem okresu dzieciństwa i rozpoczęciem Jego działalności publicznej. Kościół jednak chcąc podkreślić wagę samego wydarzenia chrztu Jezusa, wraz z całym jego teologicznym nośnikiem, wprowadził w 1955 roku najpierw wspomnienie liturgiczne tego wydarzenia, a po Soborze Watykańskim II (1969) ustanowił jego osobne Święto, które funkcjonuje do dziś i jest oficjalnym momentem zakończenia okresu Bożego Narodzenia.

Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał, wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

1x Ojcze nasz, 3x Zdrowaś Maryjo, 1x Chwała Ojcu

Poznałam wyraźniej (...) trzy Boskie Osoby: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jednak istność ich jest jedna i równość, i majestat. Dusza moja obcuje [z] tymi Trzema (...). Ktokolwiek jest złączony z jedną z tych Trzech Osób, przez to samo jest złączony z całą Trójcą Świętą (Dz. 472).

1x Ojcze nasz, 10x Zdrowaś Maryjo, 1x Chwała Ojcu, O mój Jezu...