Od pierwszej chwili życia twego otrzymałeś od Boga - jednego z Aniołów Jego - za stróża, opiekuna, przewodnika twego, przez tę ziemską pielgrzymkę. Co za dobroć, co za miłość Ojca Niebieskiego ku tobie! Jaka wielka zacność duszy twojej, dla której zbawienia Bóg posyła - jednego z książąt niebieskich - od tronu swego.

Jakaż to wierność tego św. Anioła w wypełnianiu włożonego nań od Boga obowiązku względem ciebie! Od kolebki do trumny nie opuszcza cię ani na chwilę ten najstarszy, najwierniejszy, nieodstępny twój przyjaciel w życiu - przy śmierci - aż do sądu przy skonie!

On to cię w ciemnościach oświeca - w cierpieniach pociesza - w przygodach strzeże - w zwątpieniu serca dodaje - z niebezpieczeństw mnogich wybawia - On cię chwiejącego się wstrzymuje - walczącego wzmacnia - upadłego podnosi - w grzechu usypiającego do powstania budzi. On twe modły razem ze swemi Bogu przedstawia - on nieprzyjaciół twej duszy gromi - on cię po śmierci przed sąd Boski poprowadzi. Ale któż to wszystko wyliczyć potrafi, co ten dobry Anioł Stróż nam wyświadcza? Możemy o nim powtórzyć to, co młody Tobjasz o swoim świętym Rafale wyrzekł: "Wszego dobra jesteśmy przezeń napełnieni!" (Tob. 12) A cóżby z ciebie dziś było - gdyby nie ta jego najczulsza i najtroskliwsza nad tobą opieka?!

Coś winien za tyle dobrodziejstw twemu Aniołowi Stróżowi? Wkładają one na cię wzajemne, święte obowiązki. Jeśli masz serce, spytaj z tymże Tobjaszem: "Cóż mu za zapłatę damy? Albo, co może być godnego dobrodziejstw jego?" (Tob. 12)

Cokolwiek uczynisz, mniej uczynisz, niżeliś winien! Winieneś zaś temu św. Stróżowi twemu podług wykładu św. Bernarda:

Pełną uszanowania pamięć na obecność jego. W każdym więc miejscu, czasie, czynie, słowie - przy każdej myśli pomnij na to: "Anioł Boży przy mnie" - On mnie widzi, słyszy. To cię zachowa od zdrożności!
Winieneś posłuszeństwo natchnieniom jego, gdy cię oświeca, ostrzega, napomina, zachęca, byś unikał złego, postępował w cnotach i powstał rychło z upadku.
Winieneś Mu ufność nieograniczoną, z którą masz się doń uciekać we wszystkich potrzebach, pokusach, troskach, niebezpieczeństwach duszy i ciała, bo On umie, chce i może ci dopomóc.
Winieneś na koniec nabożeństwo nie dla przyjętego zwyczaju, ozięble, lada - jako odprawione, lecz pochodzące z serca, przeniknionego czcią, miłością, ufnością i wdzięcznością. Nabożeństwo czułe, gorące, stałe, codzienne, słowem takie, jakie są przysługi, które ci Anioł twój wyświadcza.

Święty Aniele Stróżu,

który z Bożego nakazu czuwasz nade mną,
abym nie poniósł szkody na duszy i ciele,

bądź moim doradcą, abym nie zboczył z dobrej drogi życia,
pomóż mi powstać, gdy upadnę, dodawaj odwagi.

Proszę także, byś w porę podsuwał mi dobre myśli i pragnienia,
których spełnienie będzie się podobało Bogu
i przyniesie pożytek ludziom.

Gdybym jednak okazywał lekceważenie względem Ciebie
i Twoich starań o moje dobro,
wstrząśnij mną, stań mi na drodze, bądź przeszkodą dla mnie.

Proszę także, aby Twoja obecność była otuchą dla mnie,
gdy przyjdzie godzina osamotnienia i śmierci.

Czuwaj nade mną,
aż doprowadzisz mnie przed oblicze Ojca Niebieskiego.
Amen.