Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Ewangelii wg Św. Łukasza (Łk 11,2):

A On rzekł do nich:"Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się świeci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje Królestwo"

Jezus z Nazaretu, Syn Człowieczy, narodzony z Maryi Dziewicy, przyszedł objawić ludzkości ojcostwo Boga. Przyszedł objawić ojcostwo, które On sam jeden zna, jako współistotny Ojcu Syn. Przyszedł więc, aby wprowadzić ludzkość w sam przedwieczny i Boski wymiar wszelkiego w świecie stworzonym ojcostwa i rodzicielstwa. Wszelkiego też porządku i ładu, który ma wymiar rodzinny jako podstawowy.

Czy objawić znaczy tylko przypomnieć? Więcej. Objawić to znaczy przywrócić. Chrystus przyszedł, aby przywrócić ludzkości, ogromnej ludzkiej rodzinie, ojcostwo Boga. Tylko On jeden mógł tego dokonać w sposób pełny. Aby zaś przywrócić ludziom ojcostwo Boga, musiał Chrystus przywrócić ludzi Bogu jako Ojcu. l to było Jego istotną misją.
(Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy św. Odprawionej na lotnisku w Masłowie, Kielce 3 VI 1991)

Wprowadzenie do modlitwy (z pism S.B. Rozalii Celakówny)

"Nasze życie wewnętrzne, to życie w całej prawdzie i prostocie, to życie dzieci wobec naszego Ojca niebieskiego. Dziecko małe nie rozumie, co to jest fałsz, kłamstwo i obłuda, bo jest proste, żyjące w prawdzie. Często przypatrywałam się i obserwowałam dzieci, zachwycała mnie ich prawda i prostota a czując nieprzeparty pociąg, by pozostać na zawsze i na wieki dzieckiem, ta prawda i prostota olśniły moją duszę".
(Sługa Boża Rozalia Celak, Wyznania, s. 210).

Modlitwa

Boże, Ojcze rodzaju ludzkiego, dziękujemy Ci, że w Chrystusie uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi dałeś nam poznać tę wielką godność. Ty objawiłeś, że bycie dzieckiem Boga jest w swej istocie postępowaniem w prawdzie i prostocie, bez cienia obłudy i egoizmu. Jezu Chryste nasz Królu i Panie, spraw prosimy, niech wszyscy ludzie poznają jak dobry jest Bóg, Ojciec wszelkiego stworzenia, a Jego opieka nad tymi, którzy się Go boją. Jezu, przez przyczynę Sługi Bożej Rozalii Celakówny, która czuła się dzieckiem w ramionach niebieskiego Ojca daj nam czcić i sławić imię Jego, a wysławiając je otrzymać chwałę życia wiecznego, gdzie Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Listu do Hebrajczyków (Hbr 1,1-2a):

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatnich dniach przemówił do nas przez Syna.

Jezus niejednokrotnie jest ignorowany, jest wyśmiewany, jest ogłaszany królem przeszłości, ale nie teraźniejszości, a tym bardziej nie jutra, jest spychany do lamusa spraw i osób, o których nie powinno się mówić na głos i w obecności innych.
(Benedykt XVI , Przemówienie podczas spotkania z młodzieżą na Błoniach w Krakowie, 27 V 2006)

Wprowadzenie do modlitwy (z pism S.B. Rozalii Celakówny)

"Naraz powstało w mojej duszy pragnienie, szalone pragnienie, czynienia jak największych wysiłków, by ukochać Pana Jezusa, upodobnić się do Niego, nie, aby zdobyć szczęście wieczne, lecz jedynie, dlatego, by okazać Mu moja miłość i radość sprawić Jego Boskiemu Sercu" (Wyzna. s. 33). "O Jezu Panie nasz, pragnę Ciebie Samego we wszystkim szukać i więcej nic. Ale Ty Jezu wiesz, że niczego nie szukam i pragnę prócz Ciebie, bo Ty Jezu za wszystko mi wystarczysz! Teraz już jestem zupełnie ogołocona ze wszystkiego. Nie mam ani swych pragnień, ani dążności, ani zamiarów - chcę tylko tego, czego chce Pan Jezus". (Wyzna. s. 1 67)

Modlitwa

Boże, Ojcze wszelkiego miłosierdzia i pociechy, najłaskawszy Panie i Królu! Ty, posłałeś na świat Jednorodzonego Syna swego, aby świat uwierzył, że jesteś jego jedyną miłością, szczęściem i celem istnienia. Rozalii Celakównie objawiłeś, że nasz Pan jest nie tylko Zbawicielem, ale także miłośnikiem każdej duszy ludzkiej, za którą przelał własną Krew. Jezu, Królu dusz ludzkich, niech wstawiennictwo Rozalii Celakówny przyczyni się do wzrostu miłości we wszystkich duszach, zarówno tych, którzy Cię znają jak i tych, co jeszcze Ciebie nie poznali. Panie nasz, niech pragnienie Rozalii, aby Twoje Serce było kochane i miłowane, rozszerza się jak najszybciej bo tylko "Ty jesteś godzien wszelkiej miłości, poszanowania, chwały i uczciwości". Przybliż, prosimy, panowanie Twego Królestwa w duszach ludzi oddających Ci dzisiaj hołd; w naszych rodzinach, parafiach i całej Ojczyźnie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Listu do Rzymian (Rz 8,26):

Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.

Owo tchnienie życia Bożego, Ducha Święty, daje o sobie znać - w swej najprostszej i najpowszechniejszej zarazem postaci - w modlitwie. Piękna i zbawienna jest myśl, że gdziekolwiek ktoś modli się na świecie, tam jest Duch Święty, ożywcze tchnienie modlitwy. Piękną i zbawienna jest myśl, że jak szeroko rozprzestrzenia się modlitwa na całym okręgu ziemi, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i działanie Ducha Świętego, który "tchnie" modlitwę w serce człowieka w całej niezmierzonej gamie różnych sytuacji i warunków, raz sprzyjających, raz przeciwnych życiu duchowemu i religijnemu. Wiele razy pod działaniem Ducha Świętego modlitwa płynie z serca człowieka pomimo zakazów i prześladowań, a nawet wbrew oficjalnym oświadczeniom o areligijnym czy wręcz ateistycznym charakterze życia publicznego.
(Jan Paweł II Encyklika Dominum et vivificantem, 65)

Wprowadzenie do modlitwy (z pisma S.B. Rozalii Celakówny)

"Duch Przenajświętszy, Ten Ogień Miłości, zlewał na duszę uniżoną Swe dary i łaski. W duszy czułam więcej niż niebo, cała będąc przejęta tym Ogniem. O Boże Wielki, któreż stworzenie może wypowiedzieć co Ty dajesz tym, którzy Cię pragną znaleźć, i posiąść na zawsze!... Ten cichy powiew łaski, który działał na duszę, jak szum gwałtownego wichru, kiedy Ty o Boże Miłości, wstąpiłeś na Matkę Bożą i Apostołów zebranych w Wieczerniku na modlitwie, tak On przemieniał i moją najmniejszą duszę" (Odpw. s. 51)

Modlitwa

Boże, źródło życia i dawco wszelkich łask! Ty, który mocą Ducha Świętego odnawiasz i uświęcasz wszystko. Wejrzyj, Panie na swój Kościół, który pragnie nieustannie odnawiać się jego mocą. Spraw, aby nasze serca otworzyły się na )ego tajemnicze działanie. Jezu Chryste, który w tajemnicy Odkupienia otworzyłeś nam drogę do nieba, wejrzyj na wszystkich, którzy poprzez ofiary i poświęcenie pragną odnawiać oblicze ziemi naśladując przykład dany przez Twoją służebnicę Rozalię. Poślij nam Panie swojego Ducha, aby nasze wszystkie zamiary, pragnienia i decyzje były skierowane ku służbie Bożej i chwale Twojego Królestwa. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Ewangelii wg. Św. Jana (J 19,26-27):

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja", l od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Matka Chrystusa doznała uwielbienia "jako Królowa wszystkiego". Ta, która przy zwiastowaniu nazwala siebie "służebnicą Pańska", pozostała do końca wierną temu, co ta nazwa wyraża. Przez to zaś potwierdziła, że jest prawdziwą "uczennicą" Chrystusa, który tak bardzo podkreślał służebny charakter swego posłannictwa: Syn człowieczy "nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu" (Mt 20,28). W ten sposób też Maryja stała się pierwszą wśród tych, którzy " służąc Chrystusowi w bliźnich, przywodzą braci swoich pokorą i cierpliwością do Króla, któremu służyć znaczy królować", i osiągnęła w pełni ów "stan królewskiej wolności", właściwy dla uczniów Chrystusa: służyć - znaczy królować!
(Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris Mater, 41)

Wprowadzenie do modlitwy (z pisma S.B. Rozalii Celakówny)

"Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie był i jest jedynym przedmiotem mej miłości, lecz do Jezusa prowadziła mnie zawsze Matka najdroższa Najśw. Panna Maryja. Nie uwierzę nigdy w to, by można było ukochać P. Jezusa nie kochając Matki Najświętszej, jak dziecko swej Matki" (Not. .s.3). Maryja pouczyła ją: "Moje dziecko, jeżeli chcesz być do Mnie podobna, naśladuj mię w tych cnotach, patrz jak moje życie było proste, bez żadnej nadzwyczajności w zupełnym ukryciu" (Odpw. s. 130).

Modlitwa

Boże niepojęty w swej świętości! W Jezusie Chrystusie swoim Synu zostawiłeś nam wzór świętości oraz wskazałeś ku niej drogę. Z Maryja związałeś misje zbawienia człowieka czyniąc ją Matką Jezusa i jednocześnie naszą matką. Wspomóż nas, abyśmy poznali i uwierzyli, że Maryja jest dla nas worem do osiągnięcia miłości doskonałej. Niech nasze życie będzie przeniknięte pragnieniem miłości Jezusa i Maryi. Matko Bożej Miłości, wejrzyj na lud zebrany w tej świątyni i na każdym innym miejscu, gdzie wysławia Twoją cześć i woła z ziemi pełnej niedoli. Spójrz, na wszystkie dusze pragnące niepodzielnie kochać Twojego Syna i Ciebie. Wejrzyj na wszystkie dusze, a szczególnie dusze miłujące Twego Syna, ucz je jak najwierniej wypełniać Jego wolę, ochraniaj przed wszelkim grzechem i wspomóż w osiąganiu doskonałej miłości w pokorze, cichości i całkowitym oddaniu się Bogu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Ewangelii wg Św. Mateusza (MT 1,20):

...oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się Niej poczęło.

Całkowita ofiara, jaką Józef złożył ze swojego istnienia, aby godnie przyjąć Mesjasza we własnym domu, znajduje wytłumaczenie "w niezgłębionym życiu wewnętrznym, które kierowało jego postępowaniem i było dlań źródłem szczególnych pociech; to z niego czerpał Józef rozwagę i siłę - właściwą duszom prostym i jasnym - dla swych wielkich decyzji, jak wówczas gdy bez wahania podporządkował Bożym zamysłom swoją wolność, swoje prawo do ludzkiego powołania, swoje szczęście małżeńskie, godząc się przyjąć w rodzinie wyznaczone sobie miejsce i ciężar odpowiedzialności, ale rezygnując mocą nieporównanej dziewiczej miłości, z naturalnej miłości małżeńskiej, która tworzy rodzinę i ją podtrzymuje".
To poddanie się Bogu, będące gotowością woli do poświęcenia się Jego służbie, nie jest niczym innym jak praktyką pobożności, która stanowi jeden z przejawów cnoty religijnej.
(Jan Paweł II, Adhortacja Redemptoris custos, 26)

Wprowadzenie do modlitwy (z pism S.B. Rozalii Celakówny)

"Po nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny najgoręcej modliłam się do Św. Józefa. Jego obrałam za Opiekuna i Mistrza w życiu wewnętrznym. Św. Józef najgoręcej kochał Pana Jezusa po Najświętszej Maryi Pannie, więc i Jego stawiennictwo przed Panem Jezusem jest najskuteczniejsze. Św. Józef był mi pomocą, radą i światłem, co mam czynić by się podobać Panu Jezusowi i radość Mu sprawić.(...)
(...) Z serca zaś najczęściej modliłam się tak: Święty Józefie mój Najukochańszy Ojcze i Opiekunie, proszę Cię serdecznie, naucz mnie kochać Pana Jezusa i Najświętszą Maryję Pannę tak, jak Ty Ich kochałeś; zachowaj mnie od grzechu, wspomóż mnie w chwili pokus, bym nie upadła; naucz mnie modlić się w sposób doskonały, pomóż mi dojść do jak najściślejszego zjednoczenia się z Panem Jezusem przez miłość jak najgorętszą; daj mi - błagam Cię - takiego spowiednika, który by mi pomógł wejść na wąską ścieżkę doskonałości najgoręcej chrześcijańskiej i po tej ścieżce doprowadził mnie na sam szczyt. (...)

Modlitwa

Boże niepojętej dobroci, który nieustannie powołujesz człowieka do życia w świętości. Ty powołałeś Świętego Józefa do przyjęcia roli i zadań Opiekuna Twojego Syna Jezusa Chrystusa. Wspomóż nas, abyśmy w osobie Świętego Józefa widzieli wzór cnót chrześcijańskich, podobnie jak to czyniła S.B. Rozalia Celakówna, która uczyła się od niego wierności, sprawiedliwości, pozostania w ukryciu oraz odrzucenia własnych ambicji. Święty Józefie, który roztoczyłeś swą opiekę nad Służebnica Bożą Rozalia, spójrz na wszystkie dusze pragnące w sposób bezwarunkowy ukochać Pana Jezusa i jego Matkę, Maryje. Wypraszaj nam zdroje łask, abyśmy potrafili chronić czystości naszych dusz jak skarbu po to, aby uczynić z nich godne mieszkanie dla Boga. Święty Józefie, chroń nasze dzieci i młodzież od wszelkiej nieczystości, która niszczy w ich sercach Boże życie. Stawiaj się za nami u Boga, abyśmy w miarę swoich sił i współpracując z łaską Chrystusa, budowali na ziemi Królestwo Boże. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Ewangelii wg. Św. Łukasza (Łk 2,51):

Potem poszedł z Nimi i wrócił do Nazaretu, i był Im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.

Kochać rodzinę, to znaczy umieć cenić jej wartości i możliwości i zawsze je popierać. Kochać rodzinę, to znaczy poznać niebezpieczeństwa i zło, które jej zagraża, aby móc je pokonać. Kochać rodzinę, to znaczy przyczyniać się do tworzenia środowiska sprzyjającego jej rozwojowi. Zaś szczególną formą miłości wobec dzisiejszej rodziny chrześcijańskiej, kuszonej często zniechęceniem, dręczonej rosnącymi trudnościami, jest przywrócenie jej zaufania do samej siebie, do własnego bogactwa natury i łaski, do posłannictwa powierzonego jej przez Boga. "Trzeba, aby rodziny naszych czasów powstawały! Trzeba, aby szły za Chrystusem!"
(Jan Paweł II, Adhortacja Familiaris consortio, 86).

Wprowadzenie do modlitwy (z pisma S.B. Rozalii Celakówny)

"św. Józef wskazywał mi proste życie Najświętszej Rodziny w Nazarecie, bez rozgłosu, mało znane, by się na nim wzorować... to życie tak bardzo mnie zachwycało i porywało... To życie stało się dla mnie najważniejszym ideałem, bo ono najwięcej zbliżało mnie do Pana Boga i z Nim upodabniało"(Odpw. s. 6)

Modlitwa

Boże, Ojcze rodzaju ludzkiego! Ty, który przyszedłeś na świat w rodzinie i ukazałeś ją jako czytelny znak miłości, wzajemnego poszanowania i dobroci, spraw abyśmy ciągle na nowo uczyli się miłości oraz odnajdywali drogę do osiągnięcia szczęścia kontemplując doskonałość Świętej Rodziny z Nazaretu.
Jezu, który poprzez swoje Wcielenie uświęciłeś życie w rodzinie, Tobie dziś zawierzamy każdą rodzinę ludzką, zarówno tę, żyjącą z dala od prawdziwego szczęścia, jak i tę, która cieszy się darami Bożej łaski. Sługa Boża Rozalia ukazała, że prawdziwe szczęście jest w wiernym pełnieniu woli Bożej oraz nazaretańskim klimacie serdeczności i cichości. Wejrzyj na wszystkie rodziny polskiej ziemi, błogosław im i spraw, aby odnalazły prawdziwe wartości, które rodzinę tworzą, scalają i pozwalają odnaleźć Twój pokój. Niech spełni się wołanie aby: "Polska rodzina była Bogiem silna". Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Pierwszego Listu Św. Piotra Apostoła (1 P 1,15 - 16):

... w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który Was powołał, gdyż jest napisane: "Świętymi bądźcie, bo Ja jestem Święty".

Męczennicy, a wraz z nimi wszyscy święci Kościoła, dzięki wymownemu i porywającemu przykładowi ich życia, do głębi przemienionego blaskiem prawdy moralnej, rzucają jasny promień światła na każdą epokę dziejów, budząc zmysł moralny. Poprzez swoje świadectwo dobru stają się wyrzutem dla tych wszystkich, którzy łamią prawo (por. Mdr 2,12), przypominając ciągłą aktualność słów proroka: "Bieda tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemności na światło, a światło na ciemności, którzy przemieniają gorycz na słodycz, a słodycz na gorycz!" (Iz 5,20).
(Jan Paweł II, Encyklika Yeritatis splendor, 93)

Wprowadzenie do modlitwy (z pism S.B. Rozalii Celakówny)

"Zbliżyła się do mojego łóżka i rzekła: [...]. Ciesz się bardzo, że ci dał Pan Jezus wiele cierpień: wzgardy, poniżenia, oszczerstw i różnych cierpień w szpitalu i prześladowania od pewnych dusz. I jakaż to nieoceniona łaska jest ci dana, że Pan Jezus pozwolił takie rzeczy wycierpieć! Jest to największa łaska, jaką otrzymałaś w tym życiu od Pana Boga" (Wyzna. s. 209)

Modlitwa

Boże Ojcze wszelkiej łaski! W Twoich Świętych nieustannie ukazujesz swoja niezmierzoną dobroć i opiekę dla całego Kościoła. Ty, za przyczyną naszego Pana i Króla Jezusa Chrystusa wskazujesz świętym drogę do doskonałości i pozwalasz im -już na ziemi - zakosztować owoców Odkupienia. Dodaj nam sił abyśmy mieli odwagę podążać do świętości wzmocnieni przykładem Sługi Bożej Rozalii Celakówny.
Jezu Chryste, który cieszysz się każdą duszą pragnącą Cię miłować ponad świat i własne życie. Oblubieńcy Serca Swego dałeś zakosztować niebiańskiej słodyczy miłości królując niepodzielnie jej czystym sercu. Panie i Królu, Ty chcesz królować w sercach prawych i szczerych, ubogich i prostych, cierpiących i znieważonych, za przyczyną Twej Służebnicy Rozalii, wejrzyj na te dusze i uczyń je królestwem swojej miłości, pokoju i prawdy. Niech zapalają wszystkie serca oziębłe i obojętne, dla czci i wysławienia Ojca Niebieskiego. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Listu do Hebrajczyków (Hbr 7,26):

Takiego bowiem potrzeba nam było Arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa.

Kapłan zawsze i niezmiennie znajduje źródło swej tożsamości w Chrystusie -Kapłanie. To nie świat potwierdza jego status wedle swych potrzeb i ról, jaką on odgrywa w społeczności. Kapłan jest naznaczony pieczęcią Kapłaństwa Chrystusowego, by uczestniczyć w Jego charakterze jedynego Pośrednika i Odkupiciela.

Stąd też na tym sakramentalnym gruncie otwiera się dla kapłana wielka "przestrzeń" posługi wobec dusz dla zbawienia ich w Chrystusie i Kościele: służby, która winna być bez reszty pobudzona miłością dusz ludzkich na wzór Chrystusa, który oddaje dla nich życie. Bóg pragnie zbawienia wszystkich ludzi, aby nie zginęło ani jedno z tych małych (por. Mt 1 8,14).

"Kapłan winien zawsze być gotów odpowiedzieć potrzebom dusz", mawiał Proboszcz z Ars. "On nie żyje dla siebie; żyje dla was".

Kapłan żyje dla ludzi świeckich: ożywia ich i umacnia w wykonywaniu powszechnego kapłaństwa wiernych - tak bardzo uwydatnionego przez II Sobór Watykański - które polega na składaniu duchowej ofert z życia, na dawaniu świadectwa zasadom chrześcijańskim w rodzinie, na podejmowaniu zadań w świecie i na uczestnictwie w ewangelizacji braci. Jednakże posługa kapłana ma inny charakter. Został on wyświęcony, by działał w imieniu Chrystusa - Głowy i by wprowadzał ludzi w nowe życie...
(Jan Paweł II, List do kapłanów na Wielki Czwartek 1986 roku, 10)

Wprowadzenie do modlitwy (z pism S.B. Rozalii Celakówny)

"Kapłan to drugi Chrystus, więc dla kapłanów byłam i jestem ustosunkowana, tak jak do Chrystusa Pana. Nad błędem Kapłanów, płakałam bardzo, ale się nigdy nie gorszyłam, ani ich przez to nie obrzydzałam, modliłam się i modle się za Kapłanów jak tylko umiem" (Odpw. s 73).

Modlitwa

Boże, Królu nieba i ziemi! Jezus Chrystus ustanowił święte kapłaństwo dla składania duchowych ofiar, dla czci i chwały Twojego Imienia i zbawienia wiecznego wszystkich wierzących. Z wielką czcią i pokłonem przychodzimy więc, aby ucząc się miłości od Chrystusa Pana i Króla, polecać Tobie tych, których On ukochał aż do końca. Chryste, Apostołka Twojego Serca głęboko rozumiała, jak bardzo kapłaństwo jest święte, jak staje się posługą miłości oraz jak jest wszczepione w Twoje Boskie Serce. Przez przyczynę Rozalii, która obdarzyła największym szacunkiem swojego spowiednika i kierownika duchownego, prosimy Cię Jezu - Największy Kapłanie, abyś wejrzał dzisiaj na swoich wybranych wedle swego miłosierdzia. To oni prowadzą duszę do świętości; okaż im Panie swoja miłość i udziel światła Ducha Świętego. Umacniaj ich swoja mocą, wspomagaj wiernością ludu i chroń od wszelkiego zła. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Antyfona do Ducha Świętego

Przyjdź Duchu Święty! Napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.

Z Pierwszego Listu do Koryntian (1 Kor 15,24):

Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.

"Bieda mi, gdybym nie głosił Ewangelii". Od Niego bowiem, od samego Chrystusa otrzymałem to polecenie. Jestem apostołem, jestem świadkiem. Im odleglejszy cel, im trudniejsze zadanie, tym gorętsza jest "miłość, która przynagla nas". Mam obowiązek głosić Jego imię: Jezus jest "Chrystusem, Synem Boga żywego"... Obym nigdy nie przestał o Nim mówić: On jest światłem, On prawdą, owszem "drogą, prawdą i życiem". On chlebem źródłem wody żywej: zaspokaja głód i gasi pragnienie... Oto Jezus Chrystus, o którym już słyszeliście, owszem, większość z was należy do Niego, bo jesteście chrześcijanami. Wam przeto, o chrześcijanie, powtarzam Jego imię, do wszystkich zaś ludzi wołam: Jezus Chrystus jest początkiem i końcem, alfą i omegą, Królem naszego świata, tajemnym i ostatecznym wyjaśnieniem naszego losu i dziejów ludzkości...
(Paweł VI, Homilia wygłoszona w Manii n, 29X1 1970)

Wprowadzenie do modlitwy (z pism S.B. Rozalii Celakówny)

"Oświadczam ci to moje dziecko, jeszcze raz, że tylko te Państwa nie zginą, które będą oddane Jezusowemu Sercu przez Intronizację, które Go uznają swym Królem i Panem" Wyzna. s. 31); i dalej: "Jasna Góra jest stolicą Maryi. Przez Marię przyszedł Syn Boży by zbawić świat i tu również przez Marię przyjdzie zbawienie dla Polski przez Intronizację. Gdy się to stanie, wówczas Polska będzie przedmurzem chrześcijaństwa, silna i potężna, o którą się rozbiją Wszelkie ataki nieprzyjacielskie"
(Odpw. s. 94).

Modlitwa

Boże, Ojcze miłosierdzia! Ty, który nieustannie szukasz człowieka, który zgubił drogę powrotu do Ciebie - Jedynego Pana i Ojca wszystkich dzieci - daj mu światło odnalezienia drogi do Ciebie. Nasz Pan i Król Jezus Chrystus objawił, że jedynym pewnym schronieniem człowieka jest Jego Boskie Serce. Panie nasz i Królu, jakże bardzo pragniemy, abyś razem z Maryją królował w naszych sercach, w naszym narodzie i państwie. Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki prosimy, aby naród polski uwierzył, że z aktu obranie Ciebie za Króla i Pana wynika jedynie dobro. Królu pełen miłosierdzia, za przyczyną Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, która poświęciła swoje życie dziełu Intronizacji, przyjmij nas tutaj zgromadzonych za twych poddanych. Przyjmij także nasze hołdy, cześć, wierność oraz akt zawierzenia Królowi Wszechświata. Maryjo, Matko Miłosierdzia, prowadź nasz naród do całkowitego przyjęcia i obrania Twego Syna za Króla i Pana, abyśmy poznali, że Królestwo Boże jest prawdziwym szczęściem i w nim możliwe jest spełnienie życia na ziemi. Amen.

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Chryste Królu, Boże z Boga, Światłości ze Światłości, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, obrazie Boga niewidzialnego, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, przez którego świat jest stworzony, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, z Dziewicy zrodzony, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, prawdziwy Boże i prawdziwy Człowiecze, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, uwielbiony przez pastuszków i Trzech Króli, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, Prawodawco najwyższy, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, Źródło i wzorze wszelkiej świętości, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, Drogo nasza, Prawdo i Żywocie nasz, Przyjdź Królestwo Twoje
Chryste Królu, któremu jest dana wszelka władza na niebie i na ziemi, Przyjdź Królestwo Twoje

Chryste Królu, Kapłanie Przedwieczny, Panuj nad duszami
Chryste, Królu rozumu, Panuj nad duszami
Chryste, Królu woli, Panuj nad duszami
Chryste, Królu cierpienia, cierniem ukoronowany, Panuj nad duszami
Chryste, Królu Pokory, przez urąganie szkarłatem odziany, Panuj nad duszami
Chryste Królu, Oblubieńcze Dziewic, Panuj nad duszami
Chryste Królu, który w Marii Magdalenie uczciłeś życie pokutne, Panuj nad duszami
Chryste Królu, którego Królestwo nie jest z tego świata, Panuj nad duszami
Chryste Królu, przez królewski Dar Twojej Miłości, Eucharystię świętą nam dający, Panuj nad duszami
Chryste Królu, Arcydzieło wszechmocy Ojca i miłości Ducha Świętego, Panuj nad duszami

Chryste Królu, który podniosłeś małżeństwo do godności Sakramentalnej, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, któryś uczynił pierwszy cud na godach w Kanie Galilejskiej, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, najmilszy Przyjacielu dzieci, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, który przez Swe życie ukryte w Nazarecie dałeś przykład rodzicom i dzieciom, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, który przez prace rąk Twoich uszlachetniłeś i uświęciłeś pracę, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, który wskrzesiłeś z umarłych i oddałeś rodzinie młodzieńca z Naim, córkę Jara i przyjaciela Twego Łazarza, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, który przebaczyłeś grzesznej niewieście, Panuj nad rodzinami
Chryste Królu, przez Twoją miłość dla Maryi i Józefa, Panuj nad rodzinami
Chryste, Królu królów i Panie nad panami, Panuj nad rodzinami

Chryste, Królu wieków nieśmiertelnych, Panuj nad narodami
Chryste, Królu chwały wiecznej, Panuj nad narodami
Chryste Królu, Książe Pokoju, Panuj nad narodami
Chryste Królu, który na Swych ramionach nosisz znamię Panowania, Panuj nad narodami
Chryste Królu, którego Królestwu nie będzie końca, Panuj nad narodami
Chryste Królu, który zasiadasz nad Cherubinami, Panuj nad narodami
Chryste Królu, przez miłość, jaką we wszystkich czasach świadczyłeś narodom, które Ci były wierne, Panuj nad narodami

Chryste Królu, który " strącasz władców z tronu a wywyższasz pokornych", Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi
Chryste Królu, który druzgocesz królów w dniu gniewu Twego, Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi
Chryste Królu, który śmiercią na Krzyżu piekło pokonałeś, Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi
Chryste Królu, który Zmartwychwstaniem Twoim śmierć zwyciężyłeś, Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi
Chryste Królu, w dniu Twojej potęgi, w Chwale Świętych Twoich, Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi
Chryste Królu, przez Twoją miłosną modlitwę na Krzyżu: "Ojcze odpuść im, bo nie wiedzą co czynią". Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi

- Królestwo Jego rozszerzać się będzie,
- A pokój trwać będzie bez końca.

Módlmy się:
Wszechmogący, wiekuisty Boże, który wszystko odnowić chciałeś przez Najmilszego Syna Twego,Króla Wszechświata: racz w dobroci Twojej sprawić, aby wszystkie narody, rozdzielone przez grzech,poddały się słodkiej władzy Twojej.Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Panie Jezu Chryste, który swoją obecnością uświęciłeś życie rodzinne Niepokalanej Dziewicy i Maryi i św. Józefa Oblubieńca - oto my dzisiaj wzywamy Twojej obecności w rodzinach naszej parafii. Tobie oddajemy pod panowanie nasze rodziny i wszystkich nam bliskich. Ty znasz niedostatki, trudności, problemy i smutki naszego życia. Pragniemy przyjąć Ciebie do naszych rodzin jako Króla, aby słuchać Twoich wskazań, odrzucać pychę i egoizm. Niech panuje w nas Twój pokój i Twoja radość z tego, że możemy przekazywać dar życia i bezwzględnie bronić jego wartości. Jako Twoi poddani pragniemy być wolni od wszelkiej złości świata i jego zagrożeń. Weź w swą opiekę każdą rodzinę i chroń ją, Boże i Królu, od tego, co można jej zagrażać. Niech każdy z nas stoi na straży czystości chrześcijańskiej obyczajów w postaci posłuszeństwa Tobie, nasz Panie i Królu. Amen.