Jak przyszedłem do Maryi przez swego anioła, tak przychodzę do ciebie, by zwiastować ci dobrą nowinę: pragnę żyć w tobie i przez ciebie ukazać się światu. Twoja decyzja jest początkiem mego życia w tobie. A stanie się to przez Ducha, który twoje wnętrze uczyni moim domem, gdy wypowiesz swoje fiat.

Wtedy poślę cię do ludzi, byś zaniosła im swoją radość i prawdę poczęcia się w tobie Bożego życia. Byś była wśród nich, wspomagała ich i obdarzała moją miłością, która dzięki temu będzie w tobie rosła.

Pragnę, aby świat ujrzał Mnie w tobie: w twoim sercu, na twoim obliczu, w dotyku twych dłoni, w blasku twych oczu. Pragnę, aby rozpoznawano Mnie w twej delikatności, czułości, w miłosiernym pochyleniu się nad ich biedą i tęsknotą za prawdziwą miłością.

Ofiaruj im Mnie. Nie zawłaszczaj. Dziel się z nimi moim życiem w tobie. Dziel się sobą – tym wszystkim, co masz, co otrzymujesz jako mój dar dla ciebie i dla nich przez twoje serce i twoje dłonie.

Znajduj Mnie ciągle na nowo: w świątyni twojego serca, w świątyniach serc twych braci, w świątyniach, które twojemu Bogu postawiono na ziemi. Tam czekam na ciebie, tam jestem stęskniony za tobą. Tam pragnę powiedzieć ci o mojej miłości. Tam odkryję ci tajniki Prawdy i głębię mądrości. Tam będę sycił cię sobą, by przygotować cię na pełnię współżycia ze Mną: na zaślubiny w bólu i miłości.